quzey

is.

1. Dağın, evin və s. -nin gün düşməyən, günəş görməyən yeri; həmişə kölgəli yer (güney ziddi). İgidlər könlünə şikvə gətirmək; Necə dağdır quzeyində qar olmaz. Qur.. Əriyir yaz günü quzeydəki qar; Gəzir dağ döşünü gəlinlər, qızlar. S. V.. Yay, qış qoynu qarlı olan quzey dərələrin sərinliyini hiss edir. O. S..

2. Şimal mənasında. <Əhməd:> . . Gərək o adamın dədəsinə od vurasan və elə vurasan ki, heç bilməsin ki, bəla güneydən gəldi, ya quzeydən. . N. V..